Saturday, November 17

सौखिन शासक, वैराग्य प्रशासक-तारादेवी सुनुवार

  • विकासको सन्दर्भमा ज्ञान, सीप, क्षमता र चेतनास्तर अनिवार्य तत्व हो । त्यसैले युगले मानवीय आवश्यकताको पहिचान समेत फरक ढंगले गर्छ भन्ने कुरा इतिहासको अध्ययनले प्रष्ट गर्छ । विकास निरन्तर प्रक्रिया हो । यसले मानवीय चाहनालाई केन्द्रविन्दुमा राखेर आफूलाई प्रस्तुत गर्छ । पेटभर खान नहुने र आङ ढाक्न कठिन हुनेलाई भोक मेट्नु र जिउ ढाक्नु नै विकासको पूर्ण अर्थ हो । तर, कुनै विशिष्ट विश्व विधालयमा विधावारिधि गरिरहेको व्यक्तिको इच्छा तथा भावनामा विकासको पूर्णता असीमित हुन सक्छ ।
  • भौगोलिक सुगमताको आधारमा वितरित सेवा सुविधाले सबै वर्ग र समुदायलाई एकत्रित गर्न नसकेकै परिणाममा मुलुकमा संघीयता कार्यान्वयनमा आयो ।
  • संचालित विकासको वितरण प्रणाली दर्भिलो र न्यायपूर्ण नभएकै कारण धनी र गरिबबीचको खाडल फराकिलो बन्दै गयो भन्दै मुलुकलाई संघीयतामा लगियो ।
  • लोक कल्याणकारी अवधारणा फगत दृष्टिकोण र नारा मात्रै होइन, यसले सफल र कुशल कार्यान्वयनको परिकल्पनालाई आत्मसात गरेको हुन्छ । यो बल र पहुँचको शासन पनि होइन ।
  • नीति निर्माण र कार्यान्वनको जिम्मेवार निकाय र व्यक्तिले काँधमा जिम्मेवारी र हृदयमा इमानदारी साँध्न नसक्नुले वर्तमान शासन पद्धति कता जान खोजेको हो पत्तो छैन ।
  • सपना बेचेर कसैको हित र दिगो विकास हुँदैन । सपना बेच्नुभन्दा कुशल व्यवस्थापन र कार्यान्वयनको व्यापार आजको आवश्यकता हो । समाजको निर्माण यसका विभिन्न अंग र अवयवले भएको हुन्छ ।
  • हाम्रो समस्या सपना ( दृष्टिकोण) मा होइन, कुशल कार्यान्वयन र न्यायपूर्ण वितरण प्रणालीमा हो । स्रोत साधन र क्षमता भएको ठाउँमा जनता आउने होइन । आम नागरिकको घरदैलोमा स्रोत साधन र क्षमता सहितको कुशल वितरण प्रणालीसँगै लोककल्याणकारी राज्यको उपस्थितिले न्यायको अनूभुति र सरकारको उपस्थितिलाई मूर्तता दिन्छ । अन्यथा स्थानीय सरकारको अर्थ हुँदैन ।

No comments:

Post a Comment